Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

ΚΟΥΤΣΟΜΗΤΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ


Η πιο επιβλητική νομική μορφή, που φάνηκε στα τελευταία χρόνια και που η φήμη της ξεπέρασε σύντομα τα όρια της Μεσσηνίας για να σταθεί ξεχωριστά, ανάμεσα στις ξεχωριστές του καιρού του, στη πρωτεύουσα.
Αριστοκράτης Δικηγόρος. Υπερήφανος για την επιστημοσύνη του, αντίκριζε από το ύψος της με τη μεγαλόπρεπη εκείνη αυθάδεια που δίνει η συναίσθηση της αξίας, όλους εκείνους, που όντας μηδενικά, πόζαραν για οντότητες, όλους τους μεγάλους του πλούτου και της πολιτικής, και με άφθαστη καλοσύνη, αξία σωστού επιστήμονα, όλους τους ταπεινούς και καταφρονεμένους.
Σαρκαστής, όσο λίγοι, είχε και τους ενθουσιασμούς του παιδιού για ότι ωραίο και καλό έβλεπε. 
Γεμάτος αγάπη για τους νέους δικηγόρους, στεκόταν πάντα φίλος και συμπαραστάτης.
Από Αρχοντική γενιά της Καλαμάτας. Διατήρησε σε όλο του το βίο την αρχοντική του παράσταση.
Σαν τώρα, όλοι εμείς οι παλιοί, τον βλέπουμε να ανεβαίνει σιγά στηριζόμενος στο μπαστούνι του, την ανηφοριά προς το παλαιό Δικαστήριο.
Ιδιόρρυθμος όσο λίγοι Καλαματιανοί, άφηνε να εκδηλώνεται η ιδιορρυθμία του αυτή, χωρίς να καταβάλει ποτέ προσπάθεια να καλυφθεί, λες μάλιστα ότι ενδιαφερόταν να γίνεται λόγος γι’ αυτήν.
Μια εκδήλωσή της, ήταν να επιβάλει το σεβασμό όχι στο πρόσωπό του, αλλά στο ... που εκπροσωπούσε, τη δικηγορία, σε όλους εκείνους που πίστευαν πως ο πλούτος είναι το πάν.
Ξεχωριστή χάρη... μικρά και ανέκδοτη,  ήταν απόρροια της ιδιορρυθμίας του, η οποία είχε και σαν πρόσθετη εκδήλωση τη μανία να πειράζει, αθώα πάντα, όλους τους γνωστούς του...
Αξίζει να σημειωθούν μερικά τέτοια. Κάποτε τρανός της Καλαμάτας έμπορος, έχοντας υπόθεση σοβαρή, πήγε στο γραφείο του, με το θάρρος και τη φούρια που αντλούσε από το πλούτο του, και ... χωρίς να κτυπήσει τη πόρτα, την ώρα που ο Κουτσομητόπουλος αφοσιωμένος ολότελα στη μελέτη, ποιος ξέρει ποίας υπόθεσης, είχε ολότελα αφαιρεθεί. 
Χωρίς να διστάσει μπροστά στη σοβαρότητα του πελάτη, είδε μονάχα τον αυθάδη άνθρωπο και χωρίς πολλές κουβέντες τον υποχρέωσε να ξαναβγεί από το γραφείο του, να χτυπήσει τη πόρτα, και όταν ηυδόκησε του επέτρεψε την είσοδο. 
Όταν αργότερα ρωτήθηκε γιατί φέρθηκε έτσι, η μόνη απάντηση που έδωσε ήταν πως «ήταν μάθημα συμπεριφοράς στο δικηγόρο»......
...ο Κουτσομητόπουλος  δεν ήταν απλώς ένας δικηγόρος που ήξερε τη δουλειά του, ήταν προ παντός νομομαθής, όχι αντιγραφεύς της νομολογίας του Αρείου Πάγου, αλλά κριτικός της, ερευνητής των πηγών του Ρωμαϊκού Δικαίου, ανέλυε στις προτάσεις του τα ρήματα των Ρωμαίων νομοδιδασκάλων με συνοπτική σαφήνεια εκπληκτική, η παράθεση όπως συνηθίζεται αποφάσεων του Αρείου Πάγου και των λοιπών δικαστηρίων όπως συνηθίζεται έλειπε εντελώς από τις προτάσεις του, στις οποίες εύρισκες μόνο ερμηνεία από πρώτο χέρι των πηγών. Ήταν ένα κεφάλαιο Νομικό.
...Την Καλαμάτα ο Κουτσομητόπουλος αγάπησε, γιατί ήταν γέννημα θρέμμα της ... και ήξερε τα μυστικά της και η Καλαμάτα ήξερε το Κουτσομητόπουλο.
Ο στενός όμως ορίζοντας της, έπνιξε τη νομική μεγαλοφυΐα του... μα όσο και αν η Καλαμάτα αδίκησε τον Κουτσομητόπουλο....  αυτός αρνήθηκε να δεχθεί πρόταση του Παπαναστασίου να αναλάβει μεγάλο κρατικό αξίωμα.. 
 Όσοι από μας ζήσαμε μαζί με εκείνους ταξιδεύοντας συχνά στα περασμένα, βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής όλους εκείνους, συναγμένους στη ταπεινή αίθουσα του δικηγορικού συλλόγου και ανάμεσα τους τον Κουτσομητόπουλο να πολιτικολογούν, να αστεΐζονται, να πειράζονται, να ζουν με αγάπη και ομόνοια, αισθανόμαστε την ανάγκη να εκδηλώσουμε τον ευλαβικό μας σεβασμό. 
Είκοσι ολόκληρα χρόνια, μια ζωή επαγγελματικής ρουτίνας, δεν άρκεσαν να λησμονήσουμε τον εαυτό μας. 
Γιατί τα χρόνια εκείνα, ήταν τα χρόνια τα χρυσά των δικηγόρων της Καλαμάτας, τα χρόνια που καθοδηγούμενοι εμείς από εκείνους στεκόμαστε το παράδειγμα της ομόνοιας και της συναδελφικής αγάπης, σε όλες τις άλλες κοινωνικές τάξεις...

Σημείωση: Το κείμενο είναι του, τότε δικηγόρου Καλαμάτας,  κομουνιστή, Νικολάου Κολομβάκη, από την «Ιστορία του Δικηγορικού συλλόγου Καλαμάτας 1927-1947», γραμμένη στην εξορία, μετά τη Κατοχή. Όπου υπάρχουν αποσιωπητικά, το χειρόγραφο είναι φθαρμένο και δεν διαβάζεται. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να ανιχνεύσω φωτογραφία του Κουτσομητόπουλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου