ΤΑ ΠΟΥΤΑΝΕΙΑ
(στην αρχαία Ελλάδα)
« παραλλήλως οι διάδικοι κατέβαλλον τα δικαστικά έξοδα,- μικρά δόσις δι’ εκάτερον- τα «πουτανεία» η μη καταβολή των οποίων συνεπήγετο την αναστολήν της δίκης»
ΕΤΟΣ 1906
Απεργία δικηγόρων της πόλης των Καλαμών
Η μοναδική, μέχρι σήμερα, απεργία στην Ελλάδα, με «ποιοτικά» αιτήματα, είναι των δικηγόρων της πόλεως των Καλαμών, που έγινε τον Οκτώβριο του 1906, με αίτημα την αναβάθμιση της δικαιοσύνης !
Το «πρωτοφανές, εις τα "δικαστικά χρονικά», γεγονός « της εν σώματι αποχωρήσεως εκ των συνεδριάσεων των δικηγόρων», ένεκα της οποίας, «εν των πρωτευόντων Δικαστηρίων του Κράτους… αφέθη έρημον δικαστών…" καταγράφεται ως εξής:
"... Ας αναθεωρήσομεν τα γεγονότα… η κατάστασις πλέον κατέστη ανυπόφορος και η κακοδιοίκησις απέπτυσε πάντα χαλινόν. Απέναντι άρα μιας πολιτείας τοιαύτης, ενός κράτους ξεβιδωμένου, εις σώμα επιστημόνων επεβάλλετο να ρίψη κατά πρόσωπον αυτού την ευθύνην της παραλύσεως της δικαιοσύνης και ν’ αποδείξη κατ’ ανδρικόν τρόπον, ότι δεν ανέχεται την παρωδίαν αυτήν. Καμαρώσατε τώρα διοίκησιν τυρβάζουσα περί παν άλλο ή την παροχήν δικαιοσύνης, ήτις αποτελεί τον επιούσιον άρτον του πολίτου. Φορολογεί απηνώς και κατά τρόπον ώστε να αποβαίνει απρόσιτος η δικαιοσύνη εις τους ασθενείς και αδυνάτους. Ενώ ουδέποτε σοβαρώς εμελέτησε να προβιβάση και τελειοποιήση την δικαιοσύνην… Κράτος δε το οποίον δεν έχει επάρκειαν δικαιοσύνης… ασφαλώς δεν έχει τίποτε απολύτως. Κατά της τοιαύτης καταστάσεως ηγέρθη και διεμαρτυρήθη ο δικηγορικός Σύλλογος ….»
Το κείμενο είναι ωραίο μεν, αλλά άγρια καταγγελτικό ενάντια στη κρατική εξουσία που με δόλια φορολογικά τεχνάσματα, όπως κάνει και σήμερα, άρχισε τότε να περιορίζει το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα της παροχής δικαστικής προστασίας, και να τη στερεί από οικονομικά ανήμπορους πολίτες.
Πρόκειται για απεργία με αίτημα "την αναβάθμιση της δικαιοσύνης", με ένα ωραίο "μνημειακό" κααγγελτικό κείμενο των εξεγερμένων συνειδήσεων των δικηγόρων των Καλαμών, ενάντια σε μια εξουσία παράλογη, που δεν σεβόταν τότε, και ποτέ δεν σεβάστηκε μέχρι σήμερα ανθρώπινα δικαιώματα. Κείμενο που θα έπρεπε να διδάσκεται σε νομικούς, δικηγόρους και δικαστές.
Απεργία και αιτήματα, που δεν έχουν τεθεί πάλι ποτέ ίσως μέχρι τα σήμερα αφού σύνηθες είναι, τα "ύστερα χρόνια" να απεργούν όλοι και μόνο για οικονομικά συμφέροντα και επιδιώξεις, και καμιά φορά, μέσα σε οικονομικά αιτήματα, "χώνουν", " σαν μαϊντανό", συνήθως κάτι "ανώδυνες" για την εξουσία, αόριστες και ακατανόητες φράσεις και έννοιες, δήθεν για το δίκαιο, τη "δικαιοσύνη" και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που μπερδεύουν και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες .
Και θα το πω πάλι: ποτέ άλλοτε, μέχρι τα σήμερα, οι κάθε λογής, "αριστεροί", "δεξιοί" και άλλοι "προοδευτικοί", δεν μίλησαν για "παρωδία" και "παράλυση", και "υποβιβασμό, και ανεπάρκεια" της δικαιοσύνης και ποτέ πάλι δεν κατήγγειλαν την αποστέρηση αυτού του δικαιώματος από αδύναμους πολίτες με φορολογικές μεθόδους.
Καμία άλλη απεργία δεν έγινε ίσως ποτέ πάλι, με στόχο την "αναβάθμιση" και την "επάρκεια" της δικαιοσύνης και της διασφάλισης αυτού του δικαιώματος για όλους τους πολίτες. Αντίθετα, σήμερα, κυριαρχεί η εισπρακτική αντίληψη, "της δια της απαγορεύσεως με "παράβολα", "δικαστικό ένσημο" και "τέλη απογράφου", προστασίας" αυτού του δικαιώματος " εν ονόματι του ελληνικού λαού".....
Πρόκειται για απεργία με αίτημα "την αναβάθμιση της δικαιοσύνης", με ένα ωραίο "μνημειακό" κααγγελτικό κείμενο των εξεγερμένων συνειδήσεων των δικηγόρων των Καλαμών, ενάντια σε μια εξουσία παράλογη, που δεν σεβόταν τότε, και ποτέ δεν σεβάστηκε μέχρι σήμερα ανθρώπινα δικαιώματα. Κείμενο που θα έπρεπε να διδάσκεται σε νομικούς, δικηγόρους και δικαστές.
Απεργία και αιτήματα, που δεν έχουν τεθεί πάλι ποτέ ίσως μέχρι τα σήμερα αφού σύνηθες είναι, τα "ύστερα χρόνια" να απεργούν όλοι και μόνο για οικονομικά συμφέροντα και επιδιώξεις, και καμιά φορά, μέσα σε οικονομικά αιτήματα, "χώνουν", " σαν μαϊντανό", συνήθως κάτι "ανώδυνες" για την εξουσία, αόριστες και ακατανόητες φράσεις και έννοιες, δήθεν για το δίκαιο, τη "δικαιοσύνη" και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που μπερδεύουν και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες .
Και θα το πω πάλι: ποτέ άλλοτε, μέχρι τα σήμερα, οι κάθε λογής, "αριστεροί", "δεξιοί" και άλλοι "προοδευτικοί", δεν μίλησαν για "παρωδία" και "παράλυση", και "υποβιβασμό, και ανεπάρκεια" της δικαιοσύνης και ποτέ πάλι δεν κατήγγειλαν την αποστέρηση αυτού του δικαιώματος από αδύναμους πολίτες με φορολογικές μεθόδους.
Καμία άλλη απεργία δεν έγινε ίσως ποτέ πάλι, με στόχο την "αναβάθμιση" και την "επάρκεια" της δικαιοσύνης και της διασφάλισης αυτού του δικαιώματος για όλους τους πολίτες. Αντίθετα, σήμερα, κυριαρχεί η εισπρακτική αντίληψη, "της δια της απαγορεύσεως με "παράβολα", "δικαστικό ένσημο" και "τέλη απογράφου", προστασίας" αυτού του δικαιώματος " εν ονόματι του ελληνικού λαού".....
