ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Ο Βαγγέλης Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1903 στην εργατική τότε συνοικία «Λέικα». Σπούδασε νομικά και δικηγόρησε στην Καλαμάτα από το 1930 έως το 1945. Από νέος ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και χρημάτισε διευθυντής της καλαματιανής εφημερίδας «Θάρρος». Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και με τον Γεώργιο Δάλλα τον Αύγουστο του 1941 συνέταξε τη   «Διακήρυξη προς το Μεσσηνιακό Λαό» της αντιστασιακής οργάνωσης «Εταιρία Νέων Φιλικών». Αργότερα, με τον Γεώργιο Δάλλα εξέδωσαν τα πρώτα φύλλα της εφημερίδας  «Ελληνική Σάλπιγγα», όργανο της παραπάνω οργάνωσης. Ήταν υπεύθυνος Τύπου και Διαφώτισης της Κεντρικής Επιτροπής Μεσσηνίας της «Εταιρίας Νέων Φιλικών» και μέλος της Επιτροπής Αυτοδιοικήσεως Μεσσηνίας. Εκλέχτηκε εθνοσύμβουλος της πόλεως Καλαμάτας και έλαβε μέρος στο Εθνικό Συμβούλιο Κορυσχάδων Ευρυτανίας (1944). Ήταν διευθυντής της εφημερίδος του ΕΑΜ «Ελεύθερη Μεσσηνία»  (Μάρτιος 1944 - Φεβρουάριος 1945) και γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΕΑΜ (Δεκέμβριος 1944 - Μάρτιος 1945). Μετά το 1945, κυνηγημένος, έφυγε να γλυτώσει στην Αθήνα, όπου δικηγόρησε. Υπήρξε διευθυντής εκδόσεως του νομικού περιοδικού «Δελτίο Εργατικής Νομοθεσίας» (1950-1962) και το 1956 εξέδωσε το βιβλίο «Εργατική Νομοθεσία». Συντάκτης του Κώδικα Πολιτικής και Ποινικής Δικονομίας που εφαρμόστηκε στις "ελεύθερες περιοχές" της  Μεσσηνίας από τα Λαϊκά δικαστήρια, τη διάρκεια της Κατοχής και τις πρώτες ημέρες της Απελευθέρωσης.

ΔΑΛΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

          ΔΑΛΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Γεννήθηκε στη Θουρία Μεσσηνίας το 1905 και κει τέλειωσε το Δημοτικό σχολείο. Στη Καλαμάτα φοίτησε στο Γυμνάσιο. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε στις 22.5.1933. Δικηγόρησε στη Καλαμάτα. Το 1933 ήταν μέλος του πολιτικού γραφείου του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδος ( Α.Κ.Ε.). Το 1934-35 στάθηκε στο πλευρό των αγωνιζομένων για τη Δημοκρατία και έλαβε μέρος σε όλες τις πολιτικές κινητοποιήσεις. Στις 23.1.1935 μαζί με τους δημοκρατικούς αγωνιστές δικηγόρους της Καλαμάτας, Ν.  Κουλουμβάκο, Ν. Ζησημόπούλο, Θ. Κορμά, Γιαννούλη Παναγιωτόπουλο, και Ν. Νικολόπουλο, υπερασπίστηκε τους κατηγορουμένους λιμενεργάτες της Καλαμάτας. Το 1936 συνελήφθη από όργανα της δικτατορίας Μεταξά. Έλαβε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της παράνομης αντιστασιακής οργανώσεως « ΝΕΑ ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» στη Μεσσηνία (15 Ιουνίου 1941 ) της οποίας εκλέχθηκε  Γραμματέας. Μαζί με τον Ευάγγελο Δημητρακόπουλο  (δικηγόρο -Δημοσιογράφο ) και άλλα μέλη της «ΝΕΑΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ» εξέδωσαν την 1^η Ιουλίου 1941 στη Καλαμάτα τη παράνομη εφημερίδα «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΑΛΠΙΓΓΑ», όργανο της οργάνωσης, και συνέταξαν τον Αύγουστο του 1941 τη πρώτη εθνικό απελευθερωτική Διακήρυξη της Οργάνωσης προς το Μεσσηνιακό λαό. Εκλέχτηκε πρώτος γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΕΑΜ Μεσσηνίας (ΝΕΜ ). Την 23 Απριλίου 1944 εκλέχτηκε εθνοσύμβουλος της επαρχίας Καλαμάτας και έλαβε μέρος στο Εθνικό συμβούλιο των Κορυσχάδων Ευρυτανίας. Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας,  στις 10.9.1944, εκλέχτηκε πρόεδρος της «ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ». Τον  Μάϊο του 1945 διώχτηκε και φυλακίστηκε και μέχρι το 1946 ήταν κρατούμενος, μαζί με άλλους αντιστασιακούς, στην Ακροναυπλία και στη  συνέχεια εκτοπίστηκε στην Ικαρία, Μακρόνησο και τον  Άγιο Ευστράτιο. Υπέρ της αποφυλάκισης του Γεωργίου Δάλλα, μίλησε στο Βρετανικό Κοινοβούλιο ( 15.1.1945) ο βουλευτής του Εργατικού Κόμματος Lyal Wilkes, ο οποίος είχε υπηρετήσει κατά τη κατοχή (1944), ως Βρετανός Σύνδεσμος αξιωματικός, στη περιοχή της Καλαμάτας και τον γνώριζε προσωπικά. Μετά την αποφυλάκιση του το Δεκέμβριο του 1952  δικηγόρησε   στην Αθήνα. Στις 21.4.1967 συνελήφθη από τη Χούντα των συνταγματαρχών  και μεταφέρθηκε, με χιλιάδες άλλους συληφθέντες, στον Ιππόδρομο Φαλήρου και από εκεί εκτοπίστηκε στη Γυάρο και  το Παρθένι της Λέρου,  μέχρι το Δεκέμβριο 1969. Μετά την αποφυλάκιση του συνέχισε να δικηγορεί στην Αθήνα. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 12.3.1984.-

Ο ΝΟΜΟΣ

Όταν ο Σόλων συνέταξε τους νόμους του δεν είχε και πολλές αυταπάτες για την αποτελεσματικότητα τους. “Ο νόμος” έλεγε “μοιάζει με τον ιστό της αράχνης. Τα μικρά και τα αδύνατα πιάνονται σ’αυτόν, ενώ  τα ισχυρά τον σχίζουν και περνούν”.

"ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ" του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμών

Το 1933  ο Δικηγορικός Σύλλογος  Καλαμών αποφασίζει και επιβάλλει στα μέλη του ειδικές εισφορές υπέρ του Ταμείου του Συλλόγου και συντάσσει «Κανονισμό Ειδικών εισφορών".

ΚΟΥΤΣΟΜΗΤΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Η πιο επιβλητική νομική μορφή, που φάνηκε στα τελευταία χρόνια και που η φήμη της ξεπέρασε σύντομα τα όρια της Μεσσηνίας για να σταθεί ξεχωριστά, ανάμεσα στις ξεχωριστές του καιρού του, στη πρωτεύουσα.

Αριστοκράτης Δικηγόρος. Υπερήφανος για την επιστημοσύνη του, αντίκριζε από το ύψος της με τη μεγαλόπρεπη εκείνη αυθάδεια που δίνει η συναίσθηση της αξίας, όλους εκείνους, που όντας μηδενικά, πόζαραν για οντότητες, όλους τους μεγάλους του πλούτου και της πολιτικής, και με άφθαστη καλοσύνη, αξία σωστού επιστήμονα, όλους τους ταπεινούς και καταφρονεμένους.

Σαρκαστής, όσο λίγοι, είχε και τους ενθουσιασμούς του παιδιού για ότι ωραίο και καλό έβλεπε. 

Γεμάτος αγάπη για τους νέους δικηγόρους, στεκόταν πάντα φίλος και συμπαραστάτης.

Από Αρχοντική γενιά της Καλαμάτας. Διατήρησε σε όλο του το βίο την αρχοντική του παράσταση.

Σαν τώρα, όλοι εμείς οι παλιοί, τον βλέπουμε να ανεβαίνει σιγά στηριζόμενος στο μπαστούνι του, την ανηφοριά προς το παλαιό Δικαστήριο.

Ιδιόρρυθμος όσο λίγοι Καλαματιανοί, άφηνε να εκδηλώνεται η ιδιορρυθμία του αυτή, χωρίς να καταβάλει ποτέ προσπάθεια να καλυφθεί, λες μάλιστα ότι ενδιαφερόταν να γίνεται λόγος γι’ αυτήν.

Μια εκδήλωσή της, ήταν να επιβάλει το σεβασμό όχι στο πρόσωπό του, αλλά στο ... που εκπροσωπούσε, τη δικηγορία, σε όλους εκείνους που πίστευαν πως ο πλούτος είναι το πάν.

Ξεχωριστή χάρη... μικρά και ανέκδοτη,  ήταν απόρροια της ιδιορρυθμίας του, η οποία είχε και σαν πρόσθετη εκδήλωση τη μανία να πειράζει, αθώα πάντα, όλους τους γνωστούς του...

Αξίζει να σημειωθούν μερικά τέτοια. Κάποτε τρανός της Καλαμάτας έμπορος, έχοντας υπόθεση σοβαρή, πήγε στο γραφείο του, με το θάρρος και τη φούρια που αντλούσε από το πλούτο του, και ... χωρίς να κτυπήσει τη πόρτα, την ώρα που ο Κουτσομητόπουλος αφοσιωμένος ολότελα στη μελέτη, ποιος ξέρει ποίας υπόθεσης, είχε ολότελα αφαιρεθεί. 

Χωρίς να διστάσει μπροστά στη σοβαρότητα του πελάτη, είδε μονάχα τον αυθάδη άνθρωπο και χωρίς πολλές κουβέντες τον υποχρέωσε να ξαναβγεί από το γραφείο του, να χτυπήσει τη πόρτα, και όταν ηυδόκησε του επέτρεψε την είσοδο. 

Όταν αργότερα ρωτήθηκε γιατί φέρθηκε έτσι, η μόνη απάντηση που έδωσε ήταν πως «ήταν μάθημα συμπεριφοράς στο δικηγόρο»......

...ο Κουτσομητόπουλος  δεν ήταν απλώς ένας δικηγόρος που ήξερε τη δουλειά του, ήταν προ παντός νομομαθής, όχι αντιγραφεύς της νομολογίας του Αρείου Πάγου, αλλά κριτικός της, ερευνητής των πηγών του Ρωμαϊκού Δικαίου, ανέλυε στις προτάσεις του τα ρήματα των Ρωμαίων νομοδιδασκάλων με συνοπτική σαφήνεια εκπληκτική, η παράθεση όπως συνηθίζεται αποφάσεων του Αρείου Πάγου και των λοιπών δικαστηρίων όπως συνηθίζεται έλειπε εντελώς από τις προτάσεις του, στις οποίες εύρισκες μόνο ερμηνεία από πρώτο χέρι των πηγών. Ήταν ένα κεφάλαιο Νομικό.

...Την Καλαμάτα ο Κουτσομητόπουλος αγάπησε, γιατί ήταν γέννημα θρέμμα της ... και ήξερε τα μυστικά της και η Καλαμάτα ήξερε το Κουτσομητόπουλο.

Ο στενός όμως ορίζοντας της, έπνιξε τη νομική μεγαλοφυΐα του... μα όσο και αν η Καλαμάτα αδίκησε τον Κουτσομητόπουλο....  αυτός αρνήθηκε να δεχθεί πρόταση του Παπαναστασίου να αναλάβει μεγάλο κρατικό αξίωμα.. 

 Όσοι από μας ζήσαμε μαζί με εκείνους ταξιδεύοντας συχνά στα περασμένα, βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής όλους εκείνους, συναγμένους στη ταπεινή αίθουσα του δικηγορικού συλλόγου και ανάμεσα τους τον Κουτσομητόπουλο να πολιτικολογούν, να αστεΐζονται, να πειράζονται, να ζουν με αγάπη και ομόνοια, αισθανόμαστε την ανάγκη να εκδηλώσουμε τον ευλαβικό μας σεβασμό. 

Είκοσι ολόκληρα χρόνια, μια ζωή επαγγελματικής ρουτίνας, δεν άρκεσαν να λησμονήσουμε τον εαυτό μας. 

Γιατί τα χρόνια εκείνα, ήταν τα χρόνια τα χρυσά των δικηγόρων της Καλαμάτας, τα χρόνια που καθοδηγούμενοι εμείς από εκείνους στεκόμαστε το παράδειγμα της ομόνοιας και της συναδελφικής αγάπης, σε όλες τις άλλες κοινωνικές τάξεις...

Σημείωση: Το κείμενο είναι του, τότε δικηγόρου Καλαμάτας,  κομουνιστή, Νικολάου Κολομβάκη, από την «Ιστορία του Δικηγορικού συλλόγου Καλαμάτας 1927-1947», γραμμένη στην εξορία, μετά τη Κατοχή. Όπου υπάρχουν αποσιωπητικά, το χειρόγραφο είναι φθαρμένο και δεν διαβάζεται. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να ανιχνεύσω φωτογραφία του Κουτσομητόπουλου.